آشنايي با الفباي موسيقي(نت)

 الفباي موسيقي نت نام دارد. نُت يا نوت، در موسيقي در ۲ معني استفاده مي شود : يكي به معني واحد صدائي با فركانس ثابت كه نامي بر آن گذاشته شده است. كه در متون كهن فارسي به آن نغمه گفته مي شود. ديگري به معناي نمايش يه نشانه نوشتاري هر يك از اين صداها. در معناي اول نت ها ۷ نام به منظور نوشتن اصوات موسيقايي مي باشد.
در ايران به پيروي از فرانسه و ايتاليا نت ها به اين صورت نامگذاري مي شوند: دو - ر - مي - فا - سل - لا - سي (do, re, mi, fa, sol, la, si). روش هاي نامگذاري ديگر نيز وجود دارد. كه نت ها را با اصطلاحات «A, B, C, D, E, F, G» عنوان مي كنند.

معناي نت در موسيقي

نت در الفباي موسيقي به تنهايي نشانه‌ اي است از يك صداي معين و در متون موسيقيايي از آن به منظور نمايش نسبي مدت و زمان اجراي يك صوت خاص به كار برده مي شود. نوشتن موسيقي با كمك نت اجراي آن را آسان و به درك و تجزيه و تحليل اثر كمك مي‌ كند.

خطوط حامل

در اين روش A همان نت «لا» (la) است. اين اسم ها بيانگر نواك اصوات مي باشند. در معني دوم، براي مكتوب كردن اصوات موسيقي، اين صداها را طبق قواعد خاصي بين يا روي پنچ خط افقي مي نويسند كه به نام خطوط حامل شناخته مي شوند.

خطوط حامل از پايين به بالا شمرده مي شوند. به اين معناي كه نتي كه روي خط پايين تر نوشته شود. صدايي بم تر از نتي است. كه بر روي خط بالاتر نوشته شده است. به اين ترتيب نام نت از روي جائي كه روي خط هاي حامل قرار دارند. مشخص مي شود. ديگر مشخصات نت مانند طول آن (مدت زمان امتداد يافتن آن صدا) و... را نيز با شكل هاي قراردادي كه براي نت طرح شده نمايش مي دهند. نت هاي متوالي را از چپ به راست مي نويسند.

تئوري موسيقي

دانشي كه به قواعد نوشتن نت هاي موسيقي و مقولات مرتبط با آن مي پردازد. تئوري موسيقي نام دارد. در شكل روبرو توالي نت ها نشان داده شده است. اين نت هاي مختلف كه به شكل دايره هاي كوچكي (بعد كليد سل ) رسم شده اند. به اين دليل كه نت ها در اينجا به شكل دايره هاي كوچك مي باشند.  پس طبق قرار داد هر كدام از آن ها داراي زماني معدل چهار ضرب است. در اصطلاح موسيقي، هر نتي كه به شكل دايره اي كوچك باشد. گرد ناميده مي شود.

جهت مطالعه ادامه مطلب كليك كنيد